Jaką tęgość ma moja stopa? Tęgość buta E, F, G, H, J, K, M, N, W, W+

Skąd wzięła się tęgość butów?

Tęgość buta czy tęgość stopy? Oba określenia są poprawne. Odnoszą się do obwodu stopy więc nie ma to większego znaczenia, którego określenia użyjemy. Tak naprawdę pomiar tęgości stopy jest potrzebny do zrobienia kopyta szewskiego na bazie, którego są produkowane buty w danej tęgości.

Tęgość jest wymiarem opisującym obwód stopy, który został zmierzony na wysokości śródstopia, w miejscu potocznie nazywanym podbiciem.

Jak oznaczamy tęgość obuwia?

Tęgości butów umownie określa się skrótami literowymi, które są przypisywane narastająco danej tęgości - od najmniejszej do największej. Ogólna zasada mówi, że im drobniejsza stopa tym mniejsza tęgość i niższa litera alfabetu. Im tęższa (grubsza) stopa, tym wyższa tęgość i wyższa litera alfabetu. Najmniejsza tęgość rozpoczyna się od litery E. Największa tęgość kończy się na literze W.

Tęgość narasta średnio co 6 mm na obwodzie, ale w przypadku dużych rozmiarów butów gradacja może wynosić nawet 10 mm i więcej. Tutaj nie ma reguły.

Dla wielu sprzedawców tęgość obuwia oznacza to samo co szerokość buta. Nie powinno tak być, bo stopa oprócz długości i szerokości ma też swoją wysokość. Często używamy sformułowań: stopa wysoka na podbiciu oraz stopa niska na podbiciu. Dlatego idealnie dopasowane buty uwzględniają te trzy wymiary. 

Jak sprawdzić tęgość stopy?

Zazwyczaj osoba drobnokościstej budowy będzie miała stopę okręślaną jako wąską i niską na podbiciu. Zazwyczaj odpowiada to tęgości E, F.

Osoba średniej budowy najczęściej ma stopy mocniej zbudowane, atletyczne, silne, ale nie za chude i nie za grube, z normalnie wysklepionym podbiciem. Zazwyczaj odpowiada to obwodom opisanym jako tęgość G, H.

Osoba grubokościstej budowy zazwyczaj będzie miała stopy bardziej masywne, tęgie, szerokie i wysokie na podbiciu. W tym przypadku możemy mówić o tęgości J, K, M.

Odzielną grupę stanowią osoby, które z powodu różnych chorób mają stopy spuchnięte i nabrzmiałe, w których zbiera się woda lub płyny limfatyczne. Podobnie wyglądają stopy osób otyłych, u których grubość stóp wynika z tkanki tłuszczowej. W tej grupie ulokowane są tegości N, W, W+.

Zdarzają się jednak osoby z wąską stopą, która jest wysoka na podbiciu. Ma to miejsce w przypadku stopy wydrążonej. Taka osoba może potrzebować buta nawet w tęgości K.

Jaką tęgość ma moja stopa? Jaką tęgość buta wybrać na szeroką stopę?

Poniżej przedstawiamy najczęstsze tęgości stosowane w oznaczeniu obuwia przez niemieckich producentów butów zdrowotnych:

E - mała tęgość, dla bardzo szczupłych stóp.

F - mała tęgość, dla szczupłych stóp.

G - standardowa tęgość, już nie szczupłe ale jeszcze nie szerokie stopy.

H - średnia tęgość, dla dobrze zbudowanych stóp, nieco szerszych lub normalnych z haluksami.

J - powiększona tęgość, dla szerokich, normalnie zbudowanych stóp.

K - duża tęgość, dla szerokich, silnie zbudowanych stóp.

M - duża tęgość, dla bardzo mocno zbudowanych stóp, z lekka opuchlizną. 

N - bardzo duża tęgość, dla wyjątkowo mocno zbudowanych stóp, spuchniętych, otyłych.

W - bardzo duża tęgość, dla wyjątkowo mocno zbudowanych stóp, puchnących, z dużymi obrzękami, opuchniętymi kostkami.

W+ największa dostępna tęgość, dla stóp z opatrunkiem, z bardzo duża opuchlizną, dla osób z dużą otyłością i obrzękami.

Angielski producent obuwia Clarks stosuje nieco bardziej uproszczone oznaczenia tęgości, z racji tego, że produkuje wyłącznie obuwie dla zdrowych stóp, bez problemów. Są to buty bardziej modne i wygodne.

EE - mała tęgość, dla bardzo szczupłych stóp.

D - standardowa tęgość, dla stóp średniej budowy.